Theaterregisseur Ivan Vrambout schreef een brief naar de Tartaren, na het zien van meerminder op De Zomer van 2020 in Leuven.

Beste Meerminder TARTAAR,  een maand geleden vertoefde ik in een hete zon naar een verlaten gebied. Mensen scholen weg van de warmte. Ik zette me in een hete bubbel en werd verrast door meerminder-speeches.

Speeches of persoonlijk verwerkte verhalen, verwerkt in een song, in een manifest, telkens ontsmet door een –weg met corona-spuitbus. Telkens met een nieuw microjasje, stond daar een Tartaar, moederziel alleen tegenover in een hitte verwarmde toeschouwer. De lezer, prater en verhalenvertelster startte op een ingenieuze casual way aan hun betoog. Aandachtig voor de start sleepten spelers en makers telkens opnieuw de toeschouwer mee. Teksten waren met het scherpgeslepen potlood tot de juiste maat gebracht. Gom weg waar tekst te veel is. Met minder meer vertellen. Met minder theater meer tot de laatste toeschouwer spelen.
De eenvoud van een eigen belevenis met de nodige humor en rust zachtjes  neerleggen / Een statement blijven uitpuren tot een gebalde vuist,  hersens beslagen tot ontroerends toe /  Absurd-magisch verhaal laten landen in de moeilijke werkelijkheid / Persoons-verbonden emotionele song het hart tot stilstand brengen / Een muzikaal intermezzo, gespeeld alsof ’t geen moeite kost / Aandacht voor periodes van minder die minder leken, maar toch meer dan minder zijn / Wakker schudden uit het meer dan meer / Gezichten die ik al eens gezien had / Nieuwe gezichten die op hun gemak waren om met gemak voor dit meerminder te strijden /

Een aangenaam contact met een publiek was jullie zo gegund, om op die manier tot ontmoeting te komen, om de toeschouwer te voelen en te horen wat, waar en hoe hijzij meer of minder tot stilstand kwam. Mijn woorden zijn deze maand in mijn hoofd blijven dwalen totdat ik nu besloot om woorden aan jullie terug te schenken, aan jullie te zeggen dat jullie ontwikkeling in spel blijft groeien, dat het essentieel is in de publieke ruimte je zeg te doen, om in de arena van het leven te durven spreken. Om samen lol te maken. Vergeet niet er voor elkaar te zijn. Durf met minder het contact met de ander meer aan te gaan. Bel naar elkaar ook al heb je de ander wat minder gehoord. Vertel je verhaal verder. Ik wens jullie meer en meer van dit alles. Merci voor minder meer en meer minder.

Ginder in ’t meer met minder aan de slag om tot meer te komen.

Theaterregisseur Ivan Vrambout – 10/9/2020