3 weken. 3 voorstellingen. 3 keer sociaalartistiek.
De Tartaren tonen: Petit espace (Action Malaise), CTRL + ESCAPE (Tutti Fratelli)
De Tartaren spelen: Begoocheling

Petit Espace

/ 57 % eenvoudig Frans, 41 % eenvoudig Nederlands en 2 % Arabisch /

“Zal ik iemand erop aanspreken als die onaangepast te veel druiven proeft in de Carrefour?” “Kan ik vragen dat die Afrikaan stopt met in de bus in zijn smartphone te roepen?” “Heeft er iemand schrik als ik Arabisch spreek?”

Zes spelers spelen zeven scènes, die handelen over dagdagelijkse ongemakken in en rond de grootstad Brussel. De zeven scènes spelen zich af in afgesloten ruimtes zoals een sandwichbar, een klaslokaal of een bus. Telkens komen verschillende gemeenschappen met elkaar in botsing?

Petit Espace gaat met een vergrootglas op zoek naar hoe regels kunnen overtreden worden en seksuele vrijheden uitgebuit. De blinde Belg van tweede generatie zoekt zijn weg tussen de Brusselse Senegalees en een onverschillige tiener.  De clichés vliegen over en ’t weer totdat ge niet meer weet wie wat staat te verdedigen.

De spelersgroep bestaat uit 3 Franstalige en 3 Nederlandssprekende spelers. Het is een diverse groep vrouwen en mannen, moslims en ongelovigen, die elkaar vertrouwen en de wil hebben om creatief te groeien. Abdoulaye Gueye Badj is Senegalees, Nabil Barssa komt van Noord-Marokko. Ibrahim Tamditi en Nadia Hadad zijn Belgen met Marokkaanse roots. Els Scheurmans is lerares en Elisa Arnaut is een puber van 14 jaar. Abdoulaye, Nabil en Nadia speelden mee met Faust en Le Vélo (Forsiti’a). Ibrahim Tamditi debuteerde in het project Clair Obscur.  Elisa Arnaut deed mee aan Bronks-projecten. Zij wonen in het Centrum Brussel, Schaarbeek, Ninove en Tervuren.

De spelers zijn Franstalig en Nederlandstalig, vrouwen en mannen, moslims en ongelovigen. In dialoog met Ivan Vrambout creëerden zij 7 scènes vanuit hun eigen ervaringen, ontmoetingen en ongemakken.