Als ik vroeger een 'cadeauke' voor mijn dochters kocht, was dat met mijn eigen verdiende centen, nu is dat van mijn vervangingsinkomen, dat voelt anders 'moete weten'. (een Tartaar)
De Tartaren en de Dunne Vellekes spelen

VERDRONGEN

tekst Wim Oris - regie Wim Oris en Stefan Perceval

Het leven van Mia en Marleen wordt plots overhoopgegooid. In één klap voelen ze zich aan de andere kant van de lijn. Worden zij verdrongen of verdringen zij zichzelf? Waar komt dit zo ineens allemaal vandaan? Hoe is het mogelijk dat dit je overvalt? Je raakt je werk en je collega’s kwijt, je inkomen gaat plots achteruit. En dan krijg je nog eens een continue druk én de steeds weerkerende pijnlijke prikkels.

Mensen die van een vervangingsinkomen leven, voelen zich vaak schuldig, uitgesloten, verdrongen, niet ‘volwaardig’ tot zelfs geviseerd. Ligt de verantwoordelijkheid van dit minderwaardigheidsgevoel bij henzelf of in de samenleving? Deze confronterende realiteit brengen de Tartaren en de Dunne Vellekes op artistieke wijze tot leven. Ze maken er een pittige voorstelling van!

Lees meer over de totstandkoming van VERDRONGEN in het interview in de Buurtkrant Ridderbuurt, 2017 nr2.

Opwarmertjes:

Tekst Wim Oris - regie Wim Oris en Stefan Perceval - spel Tartaren en Dunne Vellekes - decor- en lichtontwerp Kris Auwers - kostuumontwerp Marjan Baeten - omkaderende map Sidke Claes - foto Leen van Nunen - productie Kurt Vervloet - zakelijke leiding Ingrid Veulemans en Wanne Van Hemelrijck